× سلام دوست دارم در اين وبلاگ مطالب زيبا و خواندني بنويسم تا اونهايي كه اين مطالب رو مي خونند لذتببرند و شاد بشوند ونكات اموزنده و مفيدي رو ياد بگيرند

آدرس وبلاگ من

sara-ah.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/narges592

لیست دوستان

???

ali

afsaneh

touhid

davod

??????

babak

davod

saraمشاهده تمام دوستان

گروهای عضو شده

انجمن اهدای عضو

جملات الهام بخش

خدا تنها یار من

حامیان دکتر رائفی پور

sara مشاهده تمام گروهاي

بنام زندگي

می خوام بنویسم ٩٠،اما انگشتام طبق عادت می نویسن... ٨

خب دیگه یه دهه با این عدد سر کردم.با خودم می گم کاش به تکرار زندگی مثل نوشتن این عدد عادت نکرده باشم.

باز هم عید آمد .با همه خوبی ها و شیطنت هاش با سیزده بدر شد.رفتیم و دیدیم و یا گرفتیم و برگشتیم.اما یک چیز این روزا مدام در ذهنم نشخوار شد.

آدما به نام زندگی چکار می کنن؟؟؟

تا حالا فکر کردین به نام زندگی چه کارهایی انجام می دهید؟؟؟یا چطور روزهایی رو سپری می کنید که به نام زندگی به شما بخشیده اند.با روزهای زندگی تان چگونه برخورد می کنید؟؟؟

این روزها دیگر تکرار نمی شوند.ما به شنیدن این حرفها عادت داریم اما وقتی کسی را که پارسال کنارمان بود امسال نیست را به یاد می آوریم ،متوجه می شویم زیاد هم فرصت نداریم.

دیدن آدمایی که روزشان را می کشند تا به شب برسند و باز تکرار روز و شبی که هیچ روزنه ای به فردا ندارد.

دیدن این زندگی ها به من آموخت هر کس انتخابی دارد وگرچه خوب یا بد او مسئول زندگی خود است.و من نباید به خاطر بد بختی و یا مشکلات کس دیگر افسوس بخورم و به عدالت خدا شک کنم.چرا که این منم که زندگی خود را رقم می زنم چه خوب چه بد.

مدتهاست که مثل ماجرای موسی و خضر پیغمبر هر زندگی فقیرانه ای را می بینم از خدا می پرسم چرا؟؟؟

چرا باید بعضی ها آنقدر داشته باشند که ندانند چگونه مصرف کنند و یک عده از زور بدبختی شبها با گریه بخوابند.

هر بار ماجرایی مرا به حقیقت امر هدایت می کند اینکه هرکس خود با نیت و خیر خواهی خود باعث پیشرفت زندگی خود می شود.

دیدن طبیعت خدا که مثل کتاب باز روبرویم گسترده است به من یاد می دهد.اگر سبز باشم مثل این طبیعت همه را با خود همراه خواهم کرد.این زمین سرسبز با اینکه هزاران پا روی آن بی اعتنا قدم بر می دارند و طراوتش را نابود می کنند.سخاوتمندانه سرسبزی خود را به همگان هدیه می کنند.

واین رود که با صدای نوازشگرانه از کنار پایم عبور می کند و با قطعه سنگی که درونش فرو می رود به من می فهماند اگرمثل اون سنگ سخت باشم و سنگین، غرق خواهم شد در زندگی.یا اگر مثل اون تکه چوبی که همراه با جریان رود ،آرام پستی و بلندی ها را کنار می گذارد و جلو می آید،سبک باشم هیچ مشکلی قادر به بلعیدنم نخواهد شد.مثال همین چوب که شاید بزرگتر از سنگ هم باشد اما هیچ موجی توان غرق کردنش را ندارد.چرا که تسلیم مشکلات نگشته و خود را انباشته از عادتها و آموخته ها نکرده است رها از هر گونه آلودگی جلو می رود بی اعتنا به آنچه زندگی سر راهش قرار می دهد.

همه چیز را می پذیرد وگذشت می کند.

کاش می توانستیم با بوی خوش زمین زندگی کنیم، مانند گیاهان هوا وتنها روشنی آفتاب خوراک ما باشد

چهارشنبه 17 فروردین 1390 - 7:29:06 PM